Köpeğimin hayaleti...Anılar

 Hanım efendi birazdan paylaşacağım hayvan deneyimlerimi ilginç bulacağınızı düşünüyorum. Collie köpeğim vardı ve çok yaşlıyken öldü. Sağırdı ve halsizdi ve bacaklarından biri felç olmuştu. Bu nedenle yürürken bacağını sürüyordu. O dönemde bende hasta olmuştum ve köpeğim bir an bile yatağımın yanından  ayrılmıyordu.

Köpeğimin yaşamaktan artık zevk almadığını hissediyordum ve kloroform ile uyutulmasına karar verdim. Bundan üç gün sonra öğleden sonra onun üst kattan ayağını sürüyerek indiğini duydum. Uzun koridorda yavaşça yürüdüğünü dinledim. Koridorun sonunda benim odam vardı ve yarı yolda ayak sesleri birden kesildi. Sonra bende onu çağırmaya ve gelmesi için beklemeye başladım ama ondan hiç ses yoktu.

Bir keresinde ise bana düşünce yoluyla bana su kabında hiç su olmadığını söylediğini duydum. Su kabı her zaman dolu olurdu ve köpeğimin ne istediğini her zaman düşünce yoluyla bilirdim. Bu kez de su istediğini hissediyordum. Gidip, su kabına baktığımda boş olduğunu gördüm. Daha önce hiçbir insanın aurasını gördüğümü hatırlamıyorum ama köpeğimin aurasını pek çok kez görmüştüm.

Şöminenin önünde oturuyor, uyuklluyordum ve köpeğim de şömine kiliminin üzerinde yatıyordu. Birden koyu altın sarısı tüylerinin kaybolduğunu ve kırmızımsı, kahverengi bir sisin etrafını sardığını gördüm. Ve bu sisin bir kenarlarında safir mavi bir çizgi ile beyazlıklar vardı.

Bunu sorduğumda kırmızı kahverengi auranın hayvansal içgüdüler anlamına geldiğini, beyaz kısımların onun saflığını gösterdiğini ve safir mavisi tarfların onun ilahi konumunu temsil ettiğini öğrendim. Eğer okurlarınızdan benzer deneyimler yaşayanlar varsa bana bu konuda destek verebilirsiniz çünkü renklerin anlamlarını çok iyi bildiğimi söyleyemem.

Bir yaz yurt dışına çıkmam gerekmişti ve köpeğim egzama olmuştu. Hizmetçiye güvenmediğim için onu veterinerde tedavi olması için gönderdim.  Gideceğim yere sonunda ulaştığımda bir arkadaşımdan gidip köpeğimin nasıl olduğunu kontrol etmesini istedim.  

Arkadaşım bana köpeğimin berbat durumda olduğunu, egzamasının kötüleştiğini ve bir haftadır hiçbir şey yemediğini haber verdi. Sırtındaki egzema yarası da büyümüştü. O kadar güçsüzdü ki ayağa kalkacak hali bile yoktu ve arkadaşım, onu hemen bu durumdan kurtarmam gerektiğini söyledi.

Hemen veterinerime yazıp bilgi istedim. Ardından Bürgerpark’a gidip oturduğumda köpeğimi kucağımda hayal ettim ve onun tüylerini okşamaya, ona şifa vermeye başladım. Bunun ardından, kendimi onun tümüyle iyileştiğine inandırmaya başladım. Ardından aldığım telgrafta arkadaşım bana bir mucize olduğunu ve köpeğimin iyileşmeye başladığını haber verdi. 

Sonra tamamen iyileşmeye başlamıştı ve bunun nedeninin ona verdiğim şifa ve arkadaşımın onu ziyarete gitmesi olduğuna inanmaya başladım.